'Maak jezelf tot instrument van barmhartigheid', was het thema van de catechese op vrijdag 29 juli. Bert Broeders, deelnemer vanuit het bisdom Breda, vertelt na afloop: "Mgr. Van den Hende zei dat je dit niet technisch moet zien, want dan kun je je een radertje voelen in een grote machine. Maar je kunt je ook deel weten van het lichaam van Christus en daarin is iedereen noodzakelijk. Dat vond ik een mooie gedachte. Je bent echt belangrijk in de Kerk, je mag je inzetten om barmhartigheid te tonen. En het is ook mooi dat je dat niet alleen hoeft te doen, maar met de hulp van God."

Vertrouwen op God

"Misschien voel je je zoals Jeremia, veel te jong, te onzeker. Maar je mag echt vertrouwen dat God met je is als je barmhartigheid gaat tonen. Als je bijvoorbeeld met mensen een gesprek aangaat, dat je als je iemand troost de goede woorden kan vinden. Je wordt dus geholpen als je met barmhartigheid aan de slag gaat. Het is een belofte, waardoor je meer vertrouwen krijgt in jezelf dat je het met de hulp van God kunt volbrengen, dat je de kracht krijgt ook om meer dingen te doen."

Werk maken van barmhartigheid

"Of ik meer werk ga maken van barmhartigheid als ik thuis ben? Ja, ik zou dat wel willen. Met mensen in gesprek gaan die het moeilijk hebben, hen niet negeren of voorbij lopen. Ondanks dat je soms niet weet wat het goede is om tegen mensen te zeggen toch durven een gesprek aan te gaan. En zo de liefde van God laten zien aan de mensen. Wat mij helpt is de zin van Jezus: alles wat je voor de minsten der Mijnen hebt gedaan heb je ook voor Mij gedaan. Christus is aanwezig in de medemensen. Dat maakt de drempel lager om naar barmhartigheid te handelen, omdat ik weet dat het om Christus gaat."

Samen met God en met elkaar

Bernadette Benner uit het bisdom Rotterdam pikt vooral op uit de catechese dat je echt door dagelijks je vertrouwen in Jezus uit te spreken minder het gevoel krijgt dat je zelf dingen op moet lossen vanuit je ik, maar het samen met God kunt doen en met elkaar. "Dat is ook wat de bisschop heel concreet maakte, dat je moet bidden, waakzaam moet zijn, je ogen en hart open moet houden voor de noden van anderen en ook de talenten die je van God hebt gekregen moet benutten. En verder dat je, als je het gevoel hebt dat je het niet in je eentje kunt, samen met anderen in de geloofsgemeenschap bepaalde vragen mag oppakken. Je staat er niet alleen in. Want ook al krijg jij specifiek deze of die roeping, je mag het samen met anderen met hun talenten oppakken."

'Je daden moeten spreken'

"Een vraag van een medepelgrim was hoe je de boodschap van God kunt verkondigen naar mensen die niet geloven. De bisschop haalde de woorden aan: verkondig de boodschap desnoods met woorden. Vooral je daden moeten spreken. Dat vind ik heel sterk. Het woord verkondigen is nodig, maar ook door je naastenliefde en barmhartigheid kun je een inspiratie zijn voor anderen." Ze vindt naastenliefde een van de krachtigste manieren is om je geloof te uiten. "En het is zeker wel een roeping. Heel sterk voel ik al jaren dat arts worden, mijn beroep, een roeping is. Het verzorgen van zieken is een werk van barmhartigheid. Dat zie ik echt als een roeping, waar ik veel van naastenliefde kan laten spreken."

De kracht van de WJD

"Wat ik straks ga doen als ik weer thuis ben? Ik wil zeker met medegelovigen in gesprek blijven over bepaalde geloofsvragen en zienswijzen om elkaar zo te blijven bemoedigen. Dat is juist de kracht van de WJD. Je kunt elkaar steunen in het vieren van het geloof en het levend houden. De jongerengroepen onderling in het bisdom hebben door de WJD denk ik weer nieuwe energie om met elkaar in contact te blijven, weten zich gesterkt en weer meer jongeren in het bisdom kunnen kracht aan elkaar hebben."