De reis ging van Eichstätt naar Praag. In deze oude stad bezochten we de kathedraal van Sint Vitus. De heilige deur, die alleen op zondag geopend is, werd speciaal voor onze pelgrims plechtig opengezwaaid. Op de drempel baden we samen de Geloofsbelijdenis en het Onze Vader. Ook hebben we gebeden voor de paus en zijn intenties. De immense kerk met graven van koningen en bisschoppen was een uur lang beschikbaar voor alleen onze groep. De heilige deur werd achter ons gesloten. Staande in de kerk hebben we nagedacht over het recente verleden van Praag, toen er geen vrijheid van godsdienst bestond en het geloof voornamelijk in de harten van gelovige mensen werd beleefd en doorgegeven.

In de kerk is een praalgraf te vinden voor de heilige Johannes Nepomuk, die als martelaar de verdrinkingsdood stierf in 1393. Hij werd van de brug in de rivier gegooid, omdat hij weigerde als biechtvader het biechtgeheim prijs te geven aan de koning. Het sacrament van boete en verzoening en de barmhartigheid van God waren deze heilige alles waard om ondanks dreiging en geweld vast te houden aan dit geheim. Vaak wordt hij afgebeeld, terwijl hij zijn rechterwijsvinger voor zijn lippen houdt ten teken van zijn zwijgen.

Omdat de Kerk van Christus op de eerste plaats uit levende stenen is opgebouwd en het Rijk Gods allereerst wortel schiet in je hart, hebben we de indringende vraag gesteld hoe kan ieder van ons in verbondenheid met de Heer en met elkaar bijdragen en meebouwen aan de Kerk in deze tijd.

+ J.H.J. van den Hende