De tweede etappe van de bedevaart naar de WJD was de stad Marburg, waar de heilige Elisabeth gewoond heeft en haar werken van barmhartigheid voor armen, zieken en hongerigen in praktijk bracht. Ze reisde niet zoals Willibrord door stad en land, maar kwam telkens in beweging om de armen en de kleinen te helpen en te steunen. Haar compassie en daden van liefde maken haar tot een pelgrim van barmhartigheid, omdat zij op weg ging met de liefde van Christus in haar hart naar mensen in nood.

In de oude kerk van Marburg werd Elisabeth begraven. Bij haar graf hebben we gebeden en de hymne van barmhartigheid gezongen van het heilig jaar. Op de voorzijde van de graftombe staat Elisabeth afgebeeld als gestorvene, omringd door Christus, zijn moeder en andere heiligen. Daaronder zijn concrete mensen in nood afgebeeld, die een beroep deden op de liefde van Elisabeth.

Paus Franciscus noemt Elisabeth een heilige van barmhartigheid. Zij heeft een ereplaats in ons pelgrimsboekje.

+ J.H.J. van den Hende