Een week lang sport en spel, geloof en gebed
In juli namen 75 kinderen, tieners en jongeren deel aan de zomerkampen van het bisdom. Vorig jaar konden de kampen niet doorgaan. Nu werd alles op alles gezet om ze veilig en verantwoord te houden, in een bubbel.
Het weekthema van de zomerkampen was ‘Woord zonder grenzen’. Dit verwijst naar het Woord van God dat voor iedereen bestemd is. Per kamp werd dit uitgewerkt met bijbelteksten en dagthema’s. Het tienerkamp in Leidschendam hield themaspellen en verbond die met verschillende landen. Daarbij werd met een schuin oog gekeken naar de Olympische Spelen die nu plaatsvinden. Ook het eten werd aangepast. Desiree Bühler, medewerker jongerenpastoraat, bezocht de kampen. Ze lacht: “De dag dat ik kwam was het Nederlandse dag. Dus kregen we boontjes met aardappelen en een gehaktbal.”
Bisschop Van den Hende was dit jaar helaas verhinderd om de kampen te bezoeken. In een bericht dat werd voorgelezen aan de deelnemers en de kampleiding schreef hij dat hij zich erg had verheugd op zijn bezoeken aan de kampen, maar dat zijn agenda het dit jaar helaas niet toeliet vanwege een extra opdracht die hij als bisschop kreeg. “Graag wil ik jullie allemaal een goede en leuke kampweek toewensen. Ik wil jullie zeggen dat het mij ontzettend spijt dat ik niet aanwezig kan zijn. Veel groeten aan jullie allemaal en: blijf gezond!”
“Hier komt het geloof in God ter sprake en dat is waardevol. Het doet echt iets met ze.”
Vanwege de bubbel waarin de deelnemers een week lang zaten, vond de diaconale activiteit, vast onderdeel van elk kamp, aangepast plaats. Het kinderkamp schreef kaarten om te bezorgen op adressen in de parochie in Oosterhout. Ook het jongerenkamp had contact met de parochie. In Doesburg bezochten ze de kerk en maakten ze graven schoon, speciaal ook de priestergraven, en plaatsten er plantjes bij. De tieners werden ontvangen in de kerk van Leidschendam, waar ze meehielpen door koper te poetsen.
Caritas instellingen helpen met een bijdrage voor deelnemers die anders niet mee zouden kunnen. “Er waren ook individuele personen die een financiële bijdrage gaven”, vertelt Desiree. “Mensen die aangaven dat hun kinderen of kleinkinderen vroeger altijd meegingen en die nu graag de deelname van een ander kind willen sponsoren.”
Voor diaken Ed Doe was het de eerste keer dat hij als leiding meeging. Bij elk kamp is een diaken betrokken voor de geestelijke leiding en diaken Doe begeleidde het kinderkamp. Het was bijzonder zegt hij. “Ik ben jaren met de voetbalclub mee op kamp gegaan, dus ik had wel een idee wat me te wachten stond. Maar ik vind dit kamp mooier, omdat je naast de sport en het spel en een hoop lol ook momenten hebt dat je echt bij elkaar bent, een kaarsje aansteekt, je bezint. Hier komt het geloof in God ter sprake en dat is waardevol. Het doet echt iets met ze, zie je. Ze zijn met leeftijdsgenoten op hetzelfde niveau. Je kunt daar als volwassenen tussen gaan zitten, maar ze moeten het zelf ervaren en beleven. En die momenten waren er echt.”
“De kinderen hebben een leeftijd waarop je heel goed met ze over een thema kunt praten, hen vragen kunt stellen waar ze mooie antwoorden op geven”, vervolgt hij. De kinderen deelden verdrietige dingen en mooie dingen. Diaken Doe: “Het leven is mooi, maar kan ook tegenslagen hebben en hoe ga je daar dan mee om? Het waren mooie gesprekken, soms gewoon onder het eten, op andere momenten persoonlijk met de kinderen. Waarom het belangrijk is om daarover te praten? Omdat het geloof je helpt en je net dat extra beetje kan geven om er weer bovenop te krabbelen als je verdrietig bent. We mogen beseffen dat God door ons heen werkt, dat Hij met ons is en dat het als wij in Hem geloven op de een of andere manier goed kan komen.”
“Je maakt in zo’n week heel veel dingen mee. Het ene moment loop je in polonaise door de kampvuurkuil. Het andere moment ben je stil rond een klein kruisje waarbij je samen kaarsjes aansteekt. Het is de realiteit, soms lachen we en soms worden we stil door wat we meemaken en waartoe we ons moeten verhouden. Sommige kinderen baden hardop, anderen in stilte. Je moet jezelf als kampleiding natuurlijk groot houden, maar ik moest wel een paar keer slikken. Zo authentiek en puur waren ze in hun gebed.”
In totaal namen er 75 kinderen, tieners en jongeren deel aan de zomerkampen en 24 kampleiders.
Lees ook: ‘Vera, Bart en Isabel over de bijzondere momenten van de Zomerkampen’
En kijk op bisdomrotterdam.nl/zomerkampen