Op zondagochtend maken de WJD'ers de eucharistieviering mee in de parochies waar ze verblijven. Op verschillende plekken worden deze dag auto's gezegend en ook fietsen, vanwege de gedachtenis van Sint Christoffel. In de eucharistievieringen in de drie gastparochies wordt soepel geschakeld tussen de verschillende talen.

Vicaris-generaal Tjeerd Visser is samen met andere priesters concelebrant in een van de gastparochies. "Er wordt ruimte geschapen. We hebben samen het lied gezongen van de WJD 'Blest are the merciful'. De eerste lezing werd door een van onze jongeren gedaan en ik kon in een openings- en slotwoord mensen van de parochie bedanken voor de gastvrijheid. De mensen doen deze dagen echt alles om het ons naar de zin te maken. Er zijn zelfs mensen die hun eigen bed opofferen voor de gasten. De jongeren hebben het stuk voor stuk naar hun zin." Nadat de Poolse pastoor heeft gepreekt, houdt ook vicaris Visser een korte homilie, waarin hij spreekt over het gebed. "Zoals we hier zijn aangekomen en relaties worden gelegd, zo is bidden ook relatie leggen met God. Hoe meer tijd je investeert in je gebed, hoe beter duidelijk wordt wat zijn wens en wil is. We bidden vaak vanuit ons eigen verlangen, maar draai het eens om en vraag wat God wil geven."

Barmhartigheid en gebed

Bisschop Van den Hende is hoofdcelebrant in een eucharistieviering in een van de gastparochies, met naast de Nederlanders en Surinamers ook pelgrims uit Canada. Deze gastparochie telt 10.000 à 11.000 parochianen. Daarvan gaan er 3.500 op zondag naar de kerk. Er zijn deze dag zes missen. De eerste om 6.30 uur. De pastoor heet de bisschop, de priesters en de pelgrims van de WJD van harte welkom. De mis wordt gevierd in het Engels, Pools en Latijn. Bisschop Van den Hende preekt en een pater marist, die werkzaam is in de parochie, vertaalt rechtstreeks in het Pools. De bisschop preekt vanuit de lezingen (Gen. 78, 20-32; Kol. 2, 72-74; Lc. 11, 1-13) over barmhartigheid en gebed.

"We zijn verenigd in Jezus Christus. We zijn geroepen om een gemeenschap in liefde te zijn. Om trouw te blijven aan Jezus en zijn liefde moeten we blijven bidden. Jezus is trouw aan het gebed. De leerlingen willen ook zo leren bidden. Jezus geeft hen het Onze Vader. Hijzelf kon zijn zending alleen volbrengen door zijn gebed en eenheid met de Vader. En de apostelen merken dat ze alleen door gebed de roeping kunnen volbrengen die ze ontvingen van de Heer."

"De Wereldjongerendagen zijn een initiatief van Johannes Paulus II. Hij is een voorbeeld van een man van gebed. Moeilijkheden die hij meemaakte, nodigden hem uit tot gebed. En in gebed sprak hij ook zijn dankbaarheid uit aan God. De WJD zijn ook een uitnodiging om te bidden. Van over de hele wereld komen jongeren bij elkaar voor een 'school van gebed'. Het is belangrijk om te bidden. Paus Franciscus, die de jongeren heeft uitgenodigd voor deze WJD in Krakau, wil dat we openstaan voor Jezus' boodschap van barmhartigheid. We moeten barmhartig zijn zoals Jezus en zijn Vader. We zijn verkondigers in onze tijd en mogen de liefde van God laten zien."

Programma met gastgezinnen

De middag brengen de jongeren en hun begeleiders door met hun gastgezinnen. Ze maken een tocht door de stad of door de omgeving en de natuur. Een deel van de jongeren komt aan het eind van de middag terecht op een dorpsfeest voor senioren. De senioren zijn opgetogen over de aanwezigheid van de jongeren. Na de eerste verrassing aan de kant van de jongeren is het meteen gezellig vanaf het moment dat de muziek gaat spelen. Weer anderen maken dit niet mee, omdat hun gastgezin hen kennis laat maken met het goede gebruik om op zondag te eten met de hele familie. Waarbij de lunch in een enkel geval bijna naadloos over gaat in het diner.

De dag wordt afgesloten met een groot muziekfeest voor alle WJD'ers in het bisdom. In het amfitheater naast het stadion, waar de jongeren een dag eerder waren, zingt iedereen al bij het derde nummer luidkeels mee.