Van zaterdag 15 op zondag 16 maart vond in de Amsterdamse binnenstad de Stille Omgang plaats. De Stille Omgang is een gebedstocht die jaarlijks het mirakel (eucharistisch wonder) van Amsterdam herdenkt. Vanuit het hele land en ook uit het bisdom Rotterdam maakten gelovigen deze bedevaart. Bisschop Van den Hende reisde mee met pelgrims uit Dordrecht en Rotterdam. Zij vierden in Amsterdam samen met pelgrims uit het bisdom Breda en Beverwijk de eucharistie in de Obrechtkerk. Bisschop Van den Hende was hoofdcelebrant en verzorgde de homilie. Vicaris Verbeek van het bisdom Breda en pastoor Quaedvlieg van de parochie O.L.V. van de Allerheiligste Rozenkrans concelebreerden.

“Het grote mysterie van de werkelijke aanwezigheid van de Heer in het sacrament is de grootste rijkdom die wij mogen koesteren en bewaren”, preekt de bisschop in de eucharistieviering. “In veel kerken valt het oog meteen op het tabernakel, waar het sacrament wordt bewaard en er brandt een lichtje om te laten zien dat de Heer werkelijk aanwezig is. En als we de Heer ontvangen, dan mogen we Hem ontvangen in ons hart. De Heer komt dichtbij ons niet alleen in woorden, niet alleen in belofte, maar in het sacrament komt Hij ook werkelijk in ons hart.”

“Zoals in Jezus’ dagen mensen verwonderd waren toen Hij zei ‘Ik ben het brood dat uit de hemel neerdaalt’, zijn er ook nu veel mensen die niet geloven in het sacrament van de eucharistie”, aldus de bisschop. “Denken aan Jezus’ laatste avondmaal gaat vaak nog wel als een soort historisch besef. En misschien ook wel als we zeggen: het is symbolisch, want we kunnen de Heer niet zien, maar als we naar het brood kijken dan denken wij aan Hem. Maar ons katholiek geloof zegt ons meer dan dat. Waar Jezus zegt ‘Ik ben de goede herder’ dan geloven we Hem dat Hij onze herder is. Als Hij zegt ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven’ dan geloven wij dat Hij ons de weg naar eeuwig leven opent, dat Hij de weg in zijn eigen persoon is. Als Hij dan zegt ‘Dit is mijn Lichaam, dit is mijn Bloed’ dan mogen wij dat in vertrouwen aanvaarden zonder precies te kunnen zeggen hoe dat gaat.”

“Dat hier het wonder, het mirakel van Amsterdam heeft plaatsgevonden, maakt duidelijk hoe belangrijk de Heer het vindt dat wij dat geloof bewaren in de eucharistie. De zieke man die de hostie kreeg, heeft de hostie uitgebraakt, maar kort daarna toen het braaksel in het vuur werd gegooid, kwam de hostie ongeschonden boven het vuur terug. Meerdere keren werd de hostie naar de kerk gebracht, om weer terug te keren bij de zieke. Het is de Heer zelf die bij de zieke wilde zijn. Het is de Heer zelf die zijn leven geeft voor ieder van ons”, aldus de bisschop in zijn homilie. “Mogen wij door de communie samen steeds meer in deze wereld tot het lichaam van Christus worden”, zegt de bisschop tot slot. “Met vele ledematen, vele talenten en met verschillende generaties mogen we het lichaam van de Heer zijn waarvan Hij zelf het hoofd is.”

Na de eucharistieviering brengt de bus de pelgrims naar de binnenstad van Amsterdam. Pelgrims lopen de Stille Omgang groepsgewijs. Langs de weg staan vrijwilligers van de Amsterdamse organisatie die de route aangeven. Op een aantal plekken staan de pelgrims even stil met een speciale gebedsintentie. Deze intenties zijn onder meer voor mensen die door oorlog en geweld zijn omgekomen en voor hun nabestaanden.

• Download de homilie van bisschop Van den Hende

Het mirakel van Amsterdam

Een zieke man in de Kalverstraat ontving op 15 maart 1345 bij het sacrament der zieken de hostie. Maar de man moest overgeven en braakte de hostie uit. Het braaksel werd in het haardvuur gegooid, maar de volgende dag zweefde de hostie ongeschonden boven het vuur. De hostie werd in het huis in een kistje gelegd en daarna naar de kerk gebracht. Maar een dag later trof men de hostie opnieuw in het huis in het kistje aan.

• Lees meer over het mirakel van Amsterdam op stille-omgang.nl