Op zondag 6 november was pastoor en spirituaal van Vronesteyn Jeroen Smith te gast in het Geloofsgesprek op NPO2. Vanwege de start op 6 november van de Nationale Roepingenweek rond het hoogfeest van de heilige Willibrord ging het gesprek over roeping en onderscheiding van je roeping. De Nationale Roepingenweek wordt voor het vierde jaar op rij georganiseerd en vindt plaats van zondag 6 tot en met zaterdag 12 november.

Doel van de Nationale Roepingenweek is het fundamentele belang te benadrukken van bijzondere roepingen voor de Kerk: de roeping tot het priesterschap, het diaconaat en het religieuze leven. Dat gebeurt jaarlijks in het voorjaar op Roepingenzondag, maar ook in het najaar rond het hoogfeest van de heilige Willibrord, patroonheilige van de Nederlandse Kerkprovincie.

• Bekijk het Geloofsgesprek via uitzending gemist
• Lees ook de korte weergave van het gesprek hieronder
• En meld je aan voor de online bijeenkomst in de Nationale Roepingenweek

Wat heeft onderscheiding te maken met Willibrord?

Willibrord heeft zelf waarschijnlijk een onderscheidingsperiode ervaren: wat wil ik met mijn leven? Hij heeft daar de tijd voor genomen en hij wist zich geroepen om missionaris te worden. Zijn leven is een zeer vruchtbaar leven geworden. Hij heeft Christus kunnen verkondigen. Dat hij mensen bij Christus heeft kunnen brengen, heeft hem ongetwijfeld veel vreugde in zijn eigen hart gegeven.

Vronesteyn biedt met ‘Kom en zie’ een onderscheidingsjaar aan. Waarom is dat zo nodig?

Allereerst omdat Christus de levende Heer is, Hij blijft op ons hart kloppen. Hij gunt het ieder van ons dat we nadenken over de toekomst. Hoe belangrijker de keuze, hoe meer Hij mee wil spreken. Er zijn veel jonge mensen in onze Kerk die vroeg of laat die vraag stellen: Wat ga ik met mijn leven doen? Hoe kan ik iets betekenen voor anderen? Hoe kan ik iets betekenen voor de Kerk? Hoe kan ik iets betekenen voor God? Wat kan werkelijk mijn hart vervullen? Daarom is dit jaar zo belangrijk, dat we de gelegenheid geven, en dan hier specifiek voor jonge mannen, om te onderscheiden wat God van hen vraagt.

Ook de Wereldjongerendagen komen er aan in 2023. We zien dat jongeren nadenken over die vragen. Ze zien de situatie in de wereld en in de Kerk en vragen zich af: wat kan ik doen? Dat ‘doen’ is misschien een beetje een Hollandse vraag, maar het is ook een prachtige vraag. En als we die aan Christus stellen, zijn we in dat gebied van onderscheiding en het zoeken naar je roeping. De Heer kan iemand roepen tot een sacramenteel huwelijk, tot het stichten van een gezin, of tot het religieuze leven, het diaconaat of priesterschap.

Hoe weet je nu wat de weg is die je moet gaan?

De Kerk heeft een hele rijke traditie waar het gaat om de weg van onderscheiding. Je kunt dat samenvatten in drie begrippen: neem je tijd, maak ruimte voor gebed, zoek begeleiding. Die drie woorden vatten een traditie van eeuwen samen, die enorm kan helpen bij die onderscheiding.

Neem de tijd?

Onderscheiding kan een jaar duren of nog langer. Geef de Heer de tijd om in je hart te spreken dieper dan je eigen indrukken en wat mensen van buiten zeggen. Dat vraagt echt tijd, maar het gaat om een levenskeuze voor de rest van je leven en dan is dat jaar of dat anderhalf jaar niets, als het zo bepalend is voor je verdere weg.

Wat gebeurt er in het gebed?

Bij het proces van onderscheiding gaat het om het luisterend gebed, het stille gebed, het gebed dat de ontmoeting met Jezus is om tot een beschikbaarheid te komen. Zeggen in het gebed: Heer, U mag vragen, U mag leiden, ik ben bereid om daarop in te gaan. Dat vraagt gebedstijd elke week en eerlijk zijn tegenover de Heer en jezelf.

En het derde punt?

De begeleiding is heel belangrijk, dat je niet alleen deze weg gaat maar iemand zoekt die je daarbij kan helpen. Niet om de keuze voor jou te maken, maar wel om je te helpen hoe je kunt bidden en kunt onderscheiden wat van jezelf komt en wat van God. Als je dit in je eentje doet, weet je uiteindelijk niet of het niet toch je eigen keuze is. De rol van de begeleider is niet om je te sturen. Als de begeleider een religieus is zal hij of zij niet meteen denken: nog even en dan hebben we iemand nieuw voor onze gemeenschap. En ook de rector van Vronesteyn zal dat niet denken. Nee, het is een hulp om de Heer je te laten gidsen.