Op donderdag 24 en vrijdag 25 maart vond in Breda de conferentie De Missionaire Parochie plaats. Pastorale teams uit het bisdom Rotterdam waren samen met vrijwilligers vertegenwoordigd. Bisschop Van den Hende nam deel aan het programma en de ontmoeting op donderdagochtend 25 maart. Er waren plenaire inleidingen van de Canadese priester James Mallon (auteur van “Divine renovation”), getuigenissen uit de parochiepraktijk en seminars waar veel verschillende mensen aan meewerken. Ook was er in het programma veel ruimte voor onderlinge uitwisseling.

De conferentie begint op donderdag met een eucharistieviering. Daarna start het programma met de eerste inleiding van Mallon: Waarom missie? In het antwoord op die vraag speelt het Griekse woord “esplanchnizomai” een belangrijke rol. Voor Mallon is het een van zijn favoriete woorden uit de Bijbel. Mallon: “Er is geen goede Engelse vertaling voor. Het betekent zoiets als ‘bewogen door compassie’ en komt bijvoorbeeld voor in het Marcus evangelie.”

In het Marcus evangelie staat beschreven hoe Jezus met de leerlingen naar een eenzame plek gaat om uit te rusten, omdat ze vanwege de vele gaande en komende mensen zelfs geen tijd hadden om te eten. De evangelist Marcus schrijft: “Zij vertrokken dus in de boot naar een eenzame plaats om alleen te zijn. Maar velen zagen hen gaan en begrepen waar Hij heenging; uit al de steden kwamen mensen te voet daarheen en waren er nog eerder dan zij. Toen Jezus aan land ging, zag Hij dan ook een grote menigte. Hij voelde medelijden met hen, want zij waren als schapen zonder herder, en Hij begon hen uitvoerig te onderrichten” (Marcus 6, 30-34). In deze passage wordt “esplanchnizomai” vertaald met “medelijden”. Mallon noemt nog meer plekken in de Bijbel waar het Griekse woord voorkomt en benadrukt dat ook wij ons zo moeten laten raken.

Mallon vertelt: “De gebrokenheid van mensen, de pijn die er is, is voor mij een reden geweest waarom ik priester ben geworden.” Hij vertelt over de lamme die, gedragen door vrienden, naar Jezus werd gebracht. Omdat er door de menigte geen mogelijkheid was de man dicht bij Jezus te brengen, maakten ze een opening in het dak, lieten de man erdoor zakken en brachten hem zo bij Jezus (Marcus 2, 1-12).

“Zijn wij ook zo met mensen begaan dat wij ze naar Jezus brengen?” vraagt Mallon zijn aandachtig luisterend gehoor. “Net als die vier mannen moeten wij mensen naar Jezus brengen. Niet maar een beetje in de buurt. Dat hebben die vier mannen ook niet gedaan. Ze brachten hem dichtbij Jezus.” Daarna benadrukt Mallon hoe belangrijk het is om in de parochie te investeren in bijvoorbeeld de vormelingen. Het gaat niet om het aantal, zegt hij, maar om de kerkbetrokkenheid die ontstaat wanneer mensen ontdekken dat de Kerk ze bij Jezus brengt.

Daarmee is het gelovige fundament gelegd voor de verdere praktische tips die langskomen en het pleidooi om in de drukte van alledag, met een veelheid van taken en verantwoordelijkheden en veelal afnemende middelen, ruimte te vinden om samen in de parochie kwalitatieve stappen te zetten.

• Lees ook: De Missionaire Parochie: Het vuur brandend houden (d.d. 13 april 2022)