“Het is een dappere onderneming geweest dat u hier in de bus zit.” Op zaterdag 16 maart heet Claudius van ‘t Westende Meeder namens de Rotterdamse organisatie de bijna honderd bedevaartgangers welkom die met de bus via Rotterdam naar Amsterdam reizen voor de Stille Omgang.

Door grote verkeersdrukte rond Rotterdam hadden de pelgrims een stevige vertraging opgelopen. Het zijn de onverwachte omstandigheden die bij een bedevaart horen. Geduldig zetten de pelgrims hun reis voort. Bisschop Van den Hende, plebaan Hagen en twee paters dominicanen, verbonden met de internationale studentengemeenschap, reisden mee met de bus.

De reis van de pelgrims vanuit Den Haag en Voorschoten, Wassenaar en Katwijk verliep voorspoediger. Zij reisden samen met pelgrims uit Wassenaar en omstreken met als opstapplek Oegstgeest. Diaken Henk van Zoelen (Parochie Maria Sterre der Zee) reisde met hen mee. In de bus werd een reisgebed gebeden en de rozenkrans. “In de Obrechtkerk (Parochie van de Allerheiligste Rozenkrans) in Amsterdam werden wij hartelijk ontvangen met koffie. Daar ontmoetten we ook de pelgrims van bisdom Breda”, vertelt diaken Van Zoelen.

De pelgrims uit Dordrecht en Rotterdam waren door de vertraging niet op tijd in de kerk. Bisschop Van den Hende zou hoofdcelebrant zijn. Uiteindelijk celebreerde pastoor Quadvlieg de mis in concelebratie met de aanwezige priesters en met assistentie van diakens van de bisdommen Rotterdam en Breda. Vicaris Verbeek van het bisdom Breda verzorgde de homilie. “Hij ging in op de kracht van de stilte tijdens de Stille Omgang: een stil getuigenis in het luide nachtleven van een drukke stad en met openheid naar passanten om indien gewenst uitleg te geven over onze drijfveren, intentie en de betekenis van de pelgrimstocht”, aldus Henk van Zoelen.

Na de viering was er de uitstelling van het heilig Sacrament met stille aanbidding. De pelgrims uit Dordrecht en Rotterdam kwamen rond die tijd aan in Amsterdam, waar ze in het centrum de bus uitstapten. Er was een grote groep jongeren mee, waarvan sommigen voor het eerst. Voordat zij de tocht van vijf kilometer door het stadscentrum begonnen, werd in de bus eerst nog uitleg gegeven over de achtergrond van de ommegang.

“Het is een stille omgang en de bedoeling is dat wij de tocht dus in stilte lopen”, vertelde Claudius van ‘t Westende Meeder daarbij. Hij legde uit dat een zieke man in de Kalverstraat op 15 maart 1345 bij het sacrament der zieken de hostie ontving: “Ziek als hij was, braakte hij de hostie uit. Het braaksel werd in het haardvuur gegooid, maar de volgende dag zweefde de hostie ongeschonden boven het vuur. De hostie werd in het huis in een kistje gelegd en daarna naar de kerk gebracht. Maar een dag later trof men de hostie opnieuw in het huis in het kistje aan.”

Uiteindelijk werd de hostie in een plechtige processie naar de kerk gebracht. De stille omgang herdenkt die processie. “Het is een tocht van hoop en eerbied. In oorlogstijd en vredestijd zijn mensen naar Amsterdam getrokken om deze tocht te lopen”, aldus de coördinator. “Laten we hopen dat het mysterie van de Stille Omgang anderen en onszelf tot kracht sterkt.”

Pelgrims lopen de omgang groepsgewijs. Langs de weg staan vrijwilligers van de Amsterdamse organisatie die de route aangeven. Op een aantal plekken stonden de Rotterdamse pelgrims even stil met een speciale gebedsintentie. Deze waren onder meer voor bestuurders van het land en voor de leiders in de Kerk. De gedachten gingen ook uit naar degenen die door ziekte, ouderdom of andere omstandigheden niet konden deelnemen. En naar pelgrims die in de afgelopen jaren zijn overleden.

Een van de jongere deelnemers deze avond is Luana. Ze komt uit Nieuwerkerk, in de buurt van Rotterdam, en het is de eerste keer dat ze deelneemt aan de Stille Omgang. Zij vertelt na afloop: “Vorig jaar hoorde ik ook al dat dat mensen naar de Stille Omgang gingen, maar toen ben ik niet meegegaan. Maar nu dacht ik toen ik er mensen weer over hoorde vertellen: ik ga het gewoon een keer meemaken. Toen we voor vertrek samenkwamen in het parochiehuis was ik positief verrast dat er zoveel mensen meegingen.”

“Ik vond het heel mooi. Ik had verwacht dat er toch wel wat meer opmerkingen naar ons geroepen zouden worden, maar dat viel erg mee. Tijdens het wandelen denk je na over de eucharistie, terwijl je van alles om je heen ziet gebeuren op straat. Ik ben de laatste anderhalf jaar meer met geloof bezig en dan zie je toch wel het contrast van de wereld versus het geloven. Het laat me meer stilstaan bij wat het geloof betekent. Het krijgt een diepere laag.”

Ze kijkt terug op een mooie ervaring. “Ik zou het zeker aanbevelen aan anderen. Het is heel mooi om dit als een gemeenschap te doen en hier met zijn allen te zijn. Toen we begonnen te lopen vond ik het toch wel spannend. Maar je loopt met een groep en dat geeft vertrouwen.”

De pelgrims uit Den Haag konden door drukte in de stad pas na 23.30 uur aan de Stille Omgang beginnen. Ze sloten zich aan bij een groep bedevaartgangers uit het Groene Hart (Federatie HH. Clara en Franciscus). Henk van Zoelen vertelt na afloop: “Verbaasd aangekeken door omstanders liepen we de voettocht van een uur door hartje Amsterdam: door de Kalverstraat, langs het rustige paleis op de Dam via de drukke straten met kroegen, nachtclubs en eethuizen, in stilte mediterend over het mirakel van 1345 en biddend voor intenties van de wereld.”

“Soms werden we aangesproken in het Nederlands, Engels of Duits over de betekenis van de stille tocht”, vertelt hij. “Anderen getuigden dat zij ook christen zijn, waarna zij met elkaar een geloofsgesprek voerden op hoorbare afstand van onze groep. Prachtig om mee te maken: wij in stilte, zij hardop discussiërend.” De groep beëindigde de Stille Omgang met een afsluitend gebed en een Onze Vader op de plek waar vroeger de mirakelkapel stond. Op de weg terug was er nog wat te eten in de bus. De laatste pelgrim stapte rond 3:00 uur uit de bus.

Het thema van de Stille Omgang 2024 was: pelgrims van hoop, bidden voor vrede.