Ruim twintig jongeren uit het bisdom Rotterdam namen deel aan WJD@Home op Ameland (26 t/m 28 januari). Onder hen Maks (17) uit Noordwijk en Mattheo (19) uit Leiden. “We hebben echt alles gewonnen dit weekend. Elk spelletje dat er werd gespeeld. Dat verwacht je toch niet?” zeggen ze vrolijk aan het eind van het weekend.

Ze kennen elkaar al van vorig jaar. Maks: “We hebben elkaar lang niet gezien. Ameland is een prachtige plek om vriendschappen te kweken en vriendschappen weer terug te vinden, om mensen te zien die je lange tijd niet ziet.” Dat vindt ook Mattheo, die veel mooie gesprekken heeft gehad dit weekend met vrienden en ook met een van de priesters: “Al die nieuwe mensen, het is een heel netwerk van vrienden die je al kende of nu leert kennen.”

Maks: “Je bouwt echt een kameraadschap op samen met jongeren die net zoals jij het geloof als leidraad hebben in het leven.” Hij vindt het fijn om samen met andere jongeren de eucharistie te vieren in de kerk en ook dat de bisschoppen erbij zijn. “WJD@Home is een heel mooi geheel. Jongeren en het geloof komen hier samen. Dat merk je niet vaak op school, in je dagelijkse leven”, vertelt hij. Het belangrijkste dat hij meeneemt van het weekend: “Vooral dat je mensen weer ontmoet die je lang niet hebt gezien en er dan direct weer heel goed mee bevriend bent.”

Hoe is het voor Maks en Matteo om het geloof als leidraad te hebben? Maks: “Als ik me afvraag bij dingen ‘hoe ga ik dit oplossen?’ helpt het gewoon om even te bidden of mezelf af te vragen: wat zou God willen dat ik doe? Ik heb bijvoorbeeld dinsdag mijn rijexamen en vrijdag op weg naar Ameland kreeg ik een appje dat ik in een heel andere auto moet gaan afrijden dan waar ik les in heb gehad. Ik heb maandag een uurtje om aan die auto te wennen. In eerste instantie dacht ik: dat was het dan. Maar hier zeggen mensen: het komt wel goed. En als ik bid, krijg ik er toch vertrouwen in. Dus wie weet, haal ik het gewoon.”

Mattheo: “Ik hoor veel om me heen dat jongeren wat onzeker zijn in hun geloof, dat ze, als ze moeilijkheden hebben, niet weten of God wel naar ze luistert. Het is misschien raar, maar ik vertrouw altijd op Hem. Ik heb nooit gedacht: God is er niet voor mij. Als ik ga slapen, bid ik: Heer, maak me überhaupt wakker morgen. Hij is het die dat doet. Dat is mijn geloof. En Hij helpt me. Met van alles. De dingen die me overkomen, die niet goed gaan of juist wel goed gaan. Ik heb op school mijn eindexamenjaar opnieuw moeten doen, zes gymnasium. Dat is wel zwaar. Je ziet je vrienden niet meer, want die gaan naar de universiteit, naar een andere stad. Dat knaagt wel aan me. Maar ik merk ook: ik was niet klaar. Ik heb ervoor gebeden dat ik overging. Maar het is niet gebeurd. Er zal vast wel een goede reden zijn en dat neem ik mee.” Daarop vertrouwt ook Maks: “Je komt altijd wel weer op je pootjes terecht. Op de één of andere manier komt het altijd wel weer goed.”

• Lees ook: WJD@Home: ‘Mis je bestemming niet’ (bericht d.d. 29 januari 2024)